مغز ما کدام را باور می‌کند؟ تصاویر واقعی یا ساختگی

مغز ما کدام را باور می‌کند؟ تصاویر واقعی یا ساختگی تاریخ درج: 1396/12/19 نویسنده‌ی ارشد این مقاله، پروفسور «پیتر کنیگ» در بیانیه‌ای اظهار داشت: «با اینکه این روش پرکردن جای خالی تا حدودی دقیق است، نمی‌توان به آن اعتماد کرد، زیرا که در این حالت هیچ اطلاعات دقیقی از دنیای واقعی به مغز نرسیده است. ما می‌خواهیم بدانیم که ما با این اطلاعات ساختگی توسط مغز، نسبت به اطلاعات واقعی، چگونه رفتار می‌کنیم؟ به‌صورتی متفاوت یا یکسان؟» برای انجام این آزمایش، محققان از ۱۰۰ شرکت‌کننده خواستند که به دو دایره که هر دوی آن‌ها خطوط عمودی دارند نگاه کنند. در یکی از دایره‌ها، قسمتی با خطوط افقی نیز وجود داشت. از شرکت‌کنندگان خواسته شد که دایره‌ای که خطوط منقطع ندارد را مشخص کنند. دایره‌ای که در آن خطوط افقی نیز وجود داشت، در نقطه‌ی کور دید شرکت‌کنندگان قرار داده شد و نتایج به این صورت بود که مغز اطلاعات نقطه‌ی کور را با حدسیات خود پر کرده و هر دو دایره توسط مغز با خطوط یکسان عمودی شناسایی شدند. محققان انتظار داشتند که افراد یا از نقطه‌ی کور خود مطلع نباشند و جواب را حدس بزنند و یا اگر به‌صورت ناخودآگاه از این نقطه‌ی کور اطلاع داشتند، جواب صحیح را انتخاب کنند. اما خلاف این مسائل اتفاق افتاد. ۶۵ درصد افراد سریع‌تر از آن زمانی که مغز برای پرکردن نقطه‌ی کور با اطلاعات نیاز داشت، دایره‌ی با خطوط منقطع را به‌عنوان جواب انتخاب کردند. محققان بر این باور هستند، دلیل این اتفاق این است که مغز، تصویر ایجادشده با استفاده از حدسیات را با تصویر واقعی، به‌منظور یافتن تفاوت، مقایسه کرده و این تفاوت را خطا ارزیابی می‌کند. اهینگر در این مورد اظهار داشت: «مغز به اطلاعات ساختگی توسط خودش بیشتر از اطلاعات دریافتی از دنیای بیرون اعتماد می‌کند.» محققان می‌گویند به نظر نمی‌آید که مغز از این مسئله سود خاصی نصیبش شود، اما با تعصبات شناختی ارتباط محسوسی دارد؛ به این معنی که افراد در صورتی که اعتقاد قوی به چیزی داشته باشند، احتمال نادیده‌ گرفتن شواهد متناقض توسط این افراد بیشتر است. گروه تحقیقاتی به این نتیجه رسید که درک نحوه‌ی تطبیق اطلاعات در مغز می‌تواند به ما در درک چگونگی تصمیم‌گیری مغز بر اساس ادراکمان کمک شایانی کند.

تاریخ درج: 1396/12/19

نویسنده‌ی ارشد این مقاله، پروفسور «پیتر کنیگ» در بیانیه‌ای اظهار داشت: «با اینکه این روش پرکردن جای خالی تا حدودی دقیق است، نمی‌توان به آن اعتماد کرد، زیرا که در این حالت هیچ اطلاعات دقیقی از دنیای واقعی به مغز نرسیده است. ما می‌خواهیم بدانیم که ما با این اطلاعات ساختگی توسط مغز، نسبت به اطلاعات واقعی، چگونه رفتار می‌کنیم؟ به‌صورتی متفاوت یا یکسان؟» برای انجام این آزمایش، محققان از ۱۰۰ شرکت‌کننده خواستند که به دو دایره که هر دوی آن‌ها خطوط عمودی دارند نگاه کنند. در یکی از دایره‌ها، قسمتی با خطوط افقی نیز وجود داشت. از شرکت‌کنندگان خواسته شد که دایره‌ای که خطوط منقطع ندارد را مشخص کنند. دایره‌ای که در آن خطوط افقی نیز وجود داشت، در نقطه‌ی کور دید شرکت‌کنندگان قرار داده شد و نتایج به این صورت بود که مغز اطلاعات نقطه‌ی کور را با حدسیات خود پر کرده و هر دو دایره توسط مغز با خطوط یکسان عمودی شناسایی شدند. محققان انتظار داشتند که افراد یا از نقطه‌ی کور خود مطلع نباشند و جواب را حدس بزنند و یا اگر به‌صورت ناخودآگاه از این نقطه‌ی کور اطلاع داشتند، جواب صحیح را انتخاب کنند. اما خلاف این مسائل اتفاق افتاد. ۶۵ درصد افراد سریع‌تر از آن زمانی که مغز برای پرکردن نقطه‌ی کور با اطلاعات نیاز داشت، دایره‌ی با خطوط منقطع را به‌عنوان جواب انتخاب کردند. محققان بر این باور هستند، دلیل این اتفاق این است که مغز، تصویر ایجادشده با استفاده از حدسیات را با تصویر واقعی، به‌منظور یافتن تفاوت، مقایسه کرده و این تفاوت را خطا ارزیابی می‌کند. اهینگر در این مورد اظهار داشت: «مغز به اطلاعات ساختگی توسط خودش بیشتر از اطلاعات دریافتی از دنیای بیرون اعتماد می‌کند.» محققان می‌گویند به نظر نمی‌آید که مغز از این مسئله سود خاصی نصیبش شود، اما با تعصبات شناختی ارتباط محسوسی دارد؛ به این معنی که افراد در صورتی که اعتقاد قوی به چیزی داشته باشند، احتمال نادیده‌ گرفتن شواهد متناقض توسط این افراد بیشتر است. گروه تحقیقاتی به این نتیجه رسید که درک نحوه‌ی تطبیق اطلاعات در مغز می‌تواند به ما در درک چگونگی تصمیم‌گیری مغز بر اساس ادراکمان کمک شایانی کند.